Wysyłka Sławosza Uznańskiego-Wiśniewskiego na Międzynarodową Stację Kosmiczną w ramach misji Ax-4, która rozpoczęła się 25 czerwca 2025 roku, to wydarzenie historyczne dla Polski. Jako drugi Polak na orbicie po Mirosławie Hermaszewskim, inżynier Uznański-Wiśniewski dołączył do grona 700 ludzi, którzy kiedykolwiek opuścili Ziemię. Misja, finansowana kwotą szacowaną na 1,5 mld zł, budzi jednak pytania o zasadność tak ogromnych wydatków w obliczu palących potrzeb na Ziemi. Czy inwestycja w kosmos to krok ku technologicznemu przełomowi, czy luksus, na który Polska nie może sobie pozwolić?
Zwolennicy misji argumentują, że udział Polski w badaniach kosmicznych wzmacnia naszą pozycję w globalnej nauce i otwiera drzwi do zaawansowanych technologii. Uznański-Wiśniewski, pracując na ISS, ma prowadzić eksperymenty, które mogą przynieść innowacje w medycynie, inżynierii i energetyce. Takie projekty, jak podkreśla Axiom Space, budują fundament pod przyszłe misje kosmiczne i zwiększają prestiż kraju. Polska, aspirująca do roli lidera w regionie, zyskuje szansę na włączenie się w światowy wyścig technologiczny, co może przynieść długofalowe korzyści gospodarcze.
Krytycy wskazują jednak na priorytety krajowe: służba zdrowia w kryzysie, niedofinansowane szkolnictwo i infrastruktura wymagająca pilnych inwestycji. W dobie rosnących kosztów życia i wyzwań demograficznych, 1,5 mld zł mogłoby rozwiązać wiele problemów na Ziemi. Raport NIK o nieudolnej repatriacji Polaków ze Wschodu, gdzie na powrót czeka tysiące osób, kontrastuje z kosztowną misją kosmiczną, budząc pytania o polityczne wybory rządu. Czy symboliczny sukces w kosmosie jest wart takich nakładów, gdy codzienne potrzeby Polaków pozostają niezaspokojone?
Decyzja o finansowaniu misji Ax-4 rodzi debatę o wizji rozwoju Polski. Czy powinniśmy stawiać na ambitne projekty, które budują przyszłość, czy skupić się na rozwiązywaniu bieżących problemów? Odpowiedź nie jest prosta, ale wymaga racjonalnej oceny, co naprawdę służy narodowi.